zamanla oyuncak gibi oynama mevzusu yeni degil elbet.
iste bunlara bir yenisi daha eklendi. Cashback!!! kisa metrajdi, dayanamayip uzununu cektiler. hey gidi Oscar,sen nelere kadirsin! ya kosa kosa sinemaya gidin, ya da bir yerlerden bulun bulusturun, izleyin. (aman american pie kliselerine takilmayin, bu cocuk buyuk adam olacak.)
cok bekleyemem Ezop, en azindan kisa metraji goster bize nolur diyenler icin: ta taaaaaaaaaa!
sanmayin ki delice mutluyum, huzurluyum. bugun haberleri izlememek, gazeteleri okumamak icin koselere bucaklara saklanan, kendini sinemalara atan bir bedene sahibim. zira gorunuyor sandigim sey aslinda sadece bedenim, degil mi Alenoar? ellerimi, gozlerimi, aklimi nereye koyacagimi bilemeden gecirdigim gunu, sinema salonunun karanligina terk ettigim "neden tam da bugun istanbul'da olamadim, neden neden"lerimi bitirdim sanarak.
hayir, simdi size bahsetmeyecegim huznumden. cunku o huzun oylesine cirilciplak bir ben'e ait ki, yazsam deli/depresif/paranoyak sanar kacarsiniz. ben de kacarim. burasi oylece, internetin ucra noktalarindan birinde issiz, kimsesiz, bombos kalakalir. zaten ustume aldigim sorumluluklari 'feeling unattached' deyip ortada birakabilme yetim oylesine geliskin ki, insan evriminin umutsuzluguna ornek teskil eder.
siz en iyisi gidin, insan evriminin buyuk umudu deryik hanim'dan okuyun "bana ait/sana ait/bize ait" huznu.
